دلیل بودن من

---

اهورایی ترین ستاره ی من !

پر مُدعاترین بهانه ها را برای حضورت ، بی امان روی حجم انتظار می ریزم

اما فقط یک لحظه بایست و به شکوفه هایم نگاه کن

من همان نرگسی می شوم که غنچه هایش از تبار دل تو اند.

من همان اشکی می شوم که از گونه ی پروانه ها میچکد

حرفهایت را به حس غریب شفق نگو ، دلت را به پاکی اشک هایم نبند.

من کوچکی پروانه ها را به بزرگی تو می بخشم و طراوت گمشده ی آبی ترین یاس را

به سالروز رقص لبخندت می دهم .

من تو را بین تبسم بلورین پروانه ها می خوانم ، تو را به مقدس ترین میثاق ها قسم می دهم .

بیا و دلیل بودنم باش ، هر کس نداند تو که میدانی دنیای ما چقدر کوچک و زیباست

من همه ی زنبق هایی که عاشقشان بودم به پایت ریختم

نگذار برای ماندن تو شاپرک ها هم غرق التماس شوند

دلت می آید کاری کنی که اشکهایم برایم دل بسوزانند؟

خورشید ارزانی خودت ، کمی ستاره برایم بچین !

آخر آنقدر بی ستاره شده ام که شب هایم هم خجالت می کشند ؛ بیایند .

بیا و برایم پروانه هایی بیاور از دیار بنفشه های نقره ای .

من فقط چشمان تو را دارم ؛ چشمانی که به آنها قسم بخورم و بگویم :

« بی تو ستاره ها هم مرا فراموش می کنند »

..

در پست بعدی همراه میشیم با کلام عاشقانه و دلنشین بانو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: